ഞാൻ കാർമേഘം.
ചിന്തകളിൽ ഇരുൾ ബാധിച്ചിരിക്കുന്നു.
പ്രതീക്ഷയുടെ വെളിച്ചം മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ജീവിതം നിലയില്ലാതെ ഒഴുകുന്നു.
ഉള്ളിൽ ഒരായിരം നൊമ്പരങ്ങളുടെ കറുത്ത കാഴ്ച്ചകൾ.
സ്വയം ഉരുകി, കണ്ണുനീരൊഴുക്കി മരിക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവൻ.
ഒരുപക്ഷേ,
ഒഴുകിയൊലിച്ചു നൊമ്പരങ്ങളുടെ കണ്ണുനീർ
കടലിൽ നിന്നും എനിക്കു വീണ്ടും പുനർജനനം
സംഭവിക്കാം....
സംഭവിക്കാതിരിക്കാം.........

ചിലതു അങ്ങനെയാണ്,..
അല്ല, ചിലപ്പോൾ അങ്ങനെയാണ്,..
ജീവിതത്തിൽ നിന്നും ചിലതു വേദനയോടെ 
ഞെട്ടറ്റു വീണു അകലുമ്പോൾ, ഹൃദയത്തിന്റെ
ആഴങ്ങളിൽ നിന്നും വേദന ഉയരും.
പക്ഷേ, ആ നഷ്ടങ്ങളും  ജീവിതത്തിനു -ഭംഗിയേകുന്നു എന്നതാണു സത്യം....